Locatie: Chiang Mai,Thailand
Temperatuur:31 C
Luchtvochtigheid: 65%

Met inmiddels 380 kilometers in de benen kunnen we Birma bijna aanraken.Het meest noordelijkestadje van Thailand - Mae Sai - ademt eenkille sfeer. Een drukke en chaotische grensstad. Er wordt hier handel met Birma gevoerd, veel Birmesen werken hier net over de grens. Op jacht naar vers fruit stuiten we op geroosterde kastanjes en geroosterde kastanjes. Kraam na kraam. Ook gefrituurde sprinkhanen en glimmendelarven staren ons aan. We kunnen de verleiding niet weerstaan en proeven een ietwat vreemd ogende boomworm. Niet meer dan een zoute hap lucht.

Nadat we in gesprek raken met een 67-jarige Nederlands sprekende man - die iets te gedetailleerd over z'n te jongeThaiseaanwinst vertelt - besluiten we ons de volgende dag zo vroeg mogelijk uit de voeten te maken. Deze 'farangs' (westerlingen/witneuzen) hebben hier niets te zoeken!

Machtige Mekong
Een ritje van 42 km brengt ons bij het drielandenpunt metThailand, Birma en Laos. De rivieren Mae Nam Kok en de Mekong komen hier samen. De aircobussenspurten ons voorbij: we zitten goed! Zodra de restaurantjes en souvenierstallen opduiken zijn we bij de zogenoemde 'Gouden Driehoek' beland. Boottochten naar Laos over de Mekong worden aangeboden. Mooi om de snelstromenderivier te zien: een machtige levensader door Zuidoost-Azie. Een van 's werelds grootste rivieren, welke ontstaat op de hoogvlakte van Tibet en zuidwaarts afzakt door Zuid-China. Hierna passeert de rivierhet drielandenpunten scheidtCambodjavan Laos waarna hetuitmondt in de Zuid-VietnameseMekong Delta. En uiteindelijk deZuid-Chinese Zee tegemoet stroomt. Wij popelen om de Mekong over te steken en naar Laos te gaan. Nog even geduld!

Rust in Chiang Rai
In Chiang Rai (het kleine zusje van Chiang Mai) mogen de benen even bijkomen: een rustdag! Dit plaatsjeheeft een relaxte sfeer, alles is te voet te bereiken. De mannen in de beschilderde riksja's staren verveelt voor zich uit. In het park, vroeger een oude gevangenis, start om klokslag half zes (een half uur voor zonsondergang) een groep dames met aerobics. De coach schreeuwt er fantiek op los. Onze kuiten schreeuwen om rust dus aanschouwen we, onder het genot van een verse fruitshake, de springende Thais. Naast de nationale sport 'Muay Thai' (kickboksen) is voetbal ook mateloos populair in Thailand. Deaangestelde(Engelse) bondscoach moet het nationale team een nieuwe impuls geven.We kijken naar een fanatiek potje straatvoetbal.

De nachtmarkt van Chiang Rai trekt zowel locals als toeristen. Van puppies in een te kleinekooi (bijna vrijgekocht), 'H&M outlet' tot 'real silver' kraampjes. De fruitshaketent draait overuren voor ons.

De volgende dag een Swedish Bakery ontdekt: hier werken jongeren uit de omliggende bergdorpen. De opbrengst van de bakkerij gaat naar verschillende projecten van de stichting BaanChivitMai ('home for new life'). Zoals het bieden van onderdak en onderwijs voorkinderen met aids en achtergesteldejongeren. Tijdens onze reis hopen we meer van dit soortinspirerende initiatieven tegen te komen.

Laatste fietsloodjes
Voordat we weer terugkeren in Chiang Mai doen we nog drie - volgens ons routeboekje - minder interessante plaatsen aan. Zelfs de Lonely Planet(LP) meldt er niets over.

Phan is de eerste van de drie. Het grauwe stadje heeftmaar eenhotel. Een muffe kamer zonder ramen maar met fan die als een bezetene ronddraait. Enigszins verloren eten we onze lunch op de stoep terwijl een zwerver ons in de gaten houdt. Fijn... Opeens horen we ''You have nice day?', een 60-jarige biker (op een gloednieuwe mountainbike) spreekt ons aan. Sporty Francis neemt ons mee naar z'n huis, met uitzicht oprijstvelden,en stelt ons voor aanzijn familie. Bij het afscheid vragen ze of we al Thaise vrienden hebben; 'We are your Thais friends now!', roepen ze in koor. Diezelfde avond levert de biking family Thaise lekkernijen af. ''For your heavy biking day tomorrow!'. Wat een lieve mensen!

Na de snelweg-techniek (lees:30 km afsnijden) arriveren we in het 'saaie' stadje Phayao, gelegen aan een meer. Na een siesta in ons betonnen, sfeerloze hotel (including een kolonne mieren), slenteren we door de stad. Opeens zien we 'm in een klein straatje staan: blauw/wit glimmend, ronde koplampen. Een VW-busje (T2)! We vragen de eigenaar z'n hemd van het lijf. Direct denkt hij dat we potentiele kopers zijn en mogen het prachtexemplaar voor 400.000 Baht (zo'n 8000 euro) meenemen. Zullen we onze fietsen inruilen? Om van de nieuwsgierige Nederlanders af te komen zet de eigenaar ons hoogstpersoonlijk (in de VW-bus!) bij ons hotel af.

Inmiddels zijn we erachter dat deze boring towns pas in de namiddag tot leven komen. Eetstalletjes met alle mogelijk soorten gerechten worden massaal uitgestald. Varkenspoten, kikkerbillen en kippenlevertjes: een kleurrijk en spicy-ruikend geheel. Wij nemen onze Pad Thai (een noedelgerecht met ei en tauge, voor de Thais fast food) mee naar het meer en smikkelen het bij zonsondergang op.

Pindakaas & bananen
De perfecte fietspower gevonden: pindakaas met bananen (een hele tros). Dat sleurt ons door een lange fietsdag met een klim van elf kilometer. Gelukkig dalen we vandaag ook veel, als beloning. De laatste heuvels trotseren we met een - inmiddels -pijnlijke zitvlak. Vlak voor Chiang Mai worden we vergezeld door een Thaise mtb'er. De interesse voor onze Nederlandse fietsen is groot. We geven hem een bidon kado.

Na bijna 900 km in de benen fietsen we Chiang Mai weer binnen. Met moeite nemen we afscheid van onze trouwe tweewielers. Het laatste nachtje in het luxe hotel (including de fietstour) is genieten. Zo'n hotel zullen we ons de komende maanden niet kunnen veroorloven.
We blijven wat langer in Chiang Mai om bij te tanken en eea te regelen voor ons volgende avontuur: Laos & Cambodja! Chiang Mai is een relatief rustig stadje met een koel klimaat. Het heeft een oude (vierkante) stadskern omgeven door een kanaal en stadspoorten. De stad heeft alles voor de backpacker: van namaakrugzakken, tweedehands boeken tot bakkerijen met vers brood. We moeten het toegeven: toch wel prettig om je even in deze sfeer onder te dompelen.

Na het luxe nachtje verhuizen we naar een goedkoop guest house aan de overkant. Eigenlijk veel gezelliger. We vullen onze dagen met kleding (laten) wassen, per ongeluk shoppen (weg dagbudget), de LP van Laos aanschaffen en de nachtmarkt bezoeken. De sfeer inhet stadspark is gemoedelijk. Een horde aan hardlopers, jonglerende bartenders en mannen die'sepak takraw' spelen(een soort voet-volleybal met een bamboe balletje). Met een gehuurdestadsfiets sjezen we van hot naar her. Af en toe vergeten we dathet rustdagen zijn.

Morgen vertrekken we per local bus naar de grens vanwaar we een bootje pakken over de Mekong naar Laos. Op naar nostalgie en niet te vergeten kleefrijst!